Τα τεσσερα ΔΕΝ των γυναικων!

Με αφορμή την συνεχή απορία των αγοριών στο ερώτημα τι στο καλό θέλουν οι γυναίκες από τους άντρες γράφεται αυτό το κείμενο. Μιας που δεν μπορούμε να μπούμε στα θέλω και τις επιθυμίες των γυναικών, αναλύουμε τις εμπειρίες (χωρίς νοθείες!!) ώστε να καταλήξουμε στα τέσσερα ΔΕΝ των γυναικών, που έχουμε όσο να ναι βιώματα. Μπορεί για κάποιους να μην είναι ορθά ορισμένα, είτε όλα από τα παρακάτω αλλά σας εγγυούμαστε πως υπάρχουν διότι όπως λέει και ο Καβάφης σε μια από τις γήινες εξομολογήσεις του «Ότι δεν δω, δεν θα το πιστέψω».

Οι γυναίκες ΔΕΝ θέλουν να έχουν μεν ένα σίγουρο χαρτί αλλά παράλληλα αναζητούν και την ασφάλεια που θα τους εμπνέει ένας άντρας. Μιλάμε για μια απαράμιλλη κυκλοθυμία όπου από την μια πλευρά χαρίζει στην γυναίκα το άγχος και την ανησυχία για τον άντρα με τον όποιο «ασχολείται» και από την άλλη πλευρά θέλει να βρίσκει την ηρεμία της με την εμπιστοσύνη της «κλεμμένη» από εκείνον. Ξέρουμε ότι το παιχνίδι της σκέψης για το αν όντως βρίσκεσαι στο μυαλό του άλλου δημιουργεί ένα «σασπένς» μέσα στην σχέση και κάνει πιο δραστήριους τους συντελεστές της. Από την άλλη, όταν ο άλλος κερδίζει την εμπιστοσύνη σου νιώθεις ότι μπορείς να πατήσεις πάνω του (χωρίς να τον λιώσεις βεβαία), και να του εκμυστηρευτείς του φόβους σου και τους προβληματισμούς σου γυρίζοντας ότι θα είναι εκεί να σε ακούσει.

Οι γυναίκες ΔΕΝ θέλουν άντρες που να ξέρουν που πατούν στα πόδια τους . Λες και είναι έμφυτη ανάγκη να βοηθούν την πνευματική πρόοδο του έτερου φύλου. Κάτι σαν δάσκαλοι στις διαπροσωπικές σχέσεις υποστηρίζοντας πως η ωριμότητα του ανδρός χωλαίνει μπροστά στη δική τους. Μιας που και επιστημονικά έχει αποδεδειχθεί ότι το κορίτσι είναι εξυπνότερο στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας από ότι των αγοριών. Επικαλούμενες λοιπόν την μεγαλύτερη προσοχή που δίνουν στα πράγματα μετουσιώνονται σε «σκύλες» που είναι έτοιμες να σε κατασπαράξουν αν δεν κάνεις αυτό που σου πρεσβεύουν εκτός και αν γνωρίζεις τα τεχνάσματα ώστε να τις ημερέψεις. Εκεί σου βγάζουν το καπέλο και για να σε λυτρώσουν αρχίζουν τα χάδια και τις γλύκες.

Οι γυναίκες ΔΕΝ θέλουν άντρες ξενέρωτους. Ξέρεις εκείνους τους άντρες που δείχνουν την αγάπη τους με πράξεις όπως η τέχνη, η υποστήριξη στην δύσκολη στιγμή κ.α. Αυτοί θεωρούνται παρωχημένοι και βαρετοί. Αν ο άντρας δεν χρησιμοποιήσει λίγο βία, δεν κατακτήσει δηλαδή την γυναίκα με μπουνιές και κλωτσιές από άλλον (ακόμα και αν είναι δεσμευμένη μαζί του) δεν πρόκειται να αποτελέσει κάποιον του γούστου τους. Διότι ενδόμυχα αναζητούν κάποιο θηριώδες ζώο που μπορεί να την προστατέψει σωματικά αλλά θα είναι «λίγος» για την ψυχική της επιμέλεια και φροντίδα. Έχοντας κάποιον που δεν θα είναι εξυπνότερος από εκείνη δεν θα υπάρχει περίπτωση ζηλοφθονίας ή έστω πρόκλησης για ανταγωνισμό και έτσι φιλήσυχα θα παίρνει ο καιρός όμορφα μέχρι να βαρεθούν.

Οι γυναίκες γενικά ΔΕΝ αναζητούν την μετριότητα. Άντρας που δεν έχει πρόσωπο, δεν μπορεί να σταθεί σε μια σχέση. Όσο όμορφος και κάλος άνθρωπος να είναι πρέπει να τηρεί κάποια «στάνταρ» για να εξελιχτεί σε κάτι. Όμως, στην περίπτωση που βρουν τελικά τον ιδανικό άντρα (ξέρεις εκείνον τον επιχειρηματία με τις γνωριμίες, τις 3 Ferrari, και την βίλα στο Λαγονήσι) χαίρονται μέχρι δακρύων. Βεβαία τα δάκρυα κάποια στιγμή δεν θα αργήσουν να κυλούν για άλλους λογούς διότι ο αξιαγάπητος τους Καισαρίωνας δεν θα έχει μοναδική ασχολία εκείνη. Εννοώντας πάντα, πως μπορεί να έχει κάποια χόμπι το παιδί είτε δουλείες στο εξωτερικό. Για να μην πάρουμε την ακραία περίπτωση της τρίτης (και τέταρτης και πέμπτης και ούτω καθεξής) κοπέλας όπου αναγκάζεται να διχάζεται ο άνθρωπος και κάποια στιγμή εκρήγνυται.

Για να μην παρεξηγηθούμε λοιπόν, οι γυναίκες όπως και οι άντρες έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες και στερεότυπα τα όποια δεν έχουν εξαλείψει ακόμα από τις ιδεολογίες τους. Αν εκείνες και εκείνοι με την σειρά τους πιστεύουν ότι είναι καλά δικαίωμα τους αλλά για εκείνους που ακόμα αμφιταλαντεύονται για το τι φταίει και δεν μπορεί να ορθοποδήσει η σχέση τους , του αρκεί να δει τι κάνει ο ίδιος και αν δεν είναι αυτός ο υπαίτιος να αλλάξει πορεία πλεύσης.

***Προς Θεού δεν θέλουμε κάποιος/α να παρεξηγηθεί, αλλά να προσθέσει είτε μια δική του εμπειρία είτε ένα το δικό του σχόλιο.